Neen. De onderwijsbehoeften zijn het uitgangspunt… (zie ook vraag 4)
- Een stoornis of beperking op zich kan nooit bepalend en voldoende zijn voor het toekennen van ondersteuning. Een diagnose is ook geen voorwaarde om een gemotiveerd verslag te kunnen schrijven. CLB’s blijven op het gemotiveerd verslag wel een type aanduiden. Dit staat niet meer voor het feit dat de leerling een diagnose heeft, maar wel dat er voor de ondersteuning van een leerling behoefte is aan specifieke deskundigheid uit één of meer types van het buitengewoon onderwijs.
- Er moet altijd gezocht worden naar een goede afstemming tussen de onderwijsbehoeften van de leerling en het aanbod dat de school kan realiseren.
- Er kan geen ondersteuning opgestart worden zonder onderzoek naar onderwijsbehoeften! Bij diagnose door deskundigen buiten het CLB moet nog steeds een analyse van de onderwijsbehoeften gebeuren om na te gaan of ondersteuning al dan niet aangewezen is. Ook als medische verslagen aangeven dat de leerling een ernstig fysiek probleem heeft, moet het CLB afwegen of ondersteuning wel een antwoord op de onderwijsbehoeften van de leerling is en zo ja, hoe zwaar de medische problematiek daarin moet worden ingeschat.
- Bij een vraag voor ondersteuning moet ook het toekomstperspectief mee in rekening gebracht worden.
- Ondersteuning vanuit het ondersteuningsmodel is complementair en aansluitend op het klasgebeuren; die begeleiding kan dus geen vervanging zijn voor therapie, maar het is ook geen bijles. Compenserende of dispenserende maatregelen die al werden toegepast dienen behouden te blijven: Ondersteuning is niet bedoeld om die maatregelen te vervangen.