Vanaf 2015 is het M-decreet van kracht en gebruiken we de daarin voorgeschreven verslagen:
- een “verslag” dat toegang verleent tot het buitengewoon onderwijs of een individueel aangepast curriculum in het gewoon onderwijs;
- een “gemotiveerd verslag” dat geïntegreerd onderwijs mogelijk maakt.
Vorm en inhoud van die verslagen is voor alle centra voor leerlingenbegeleiding dezelfde. Een netoverstijgende werkgroep heeft die zo bepaald.
Recent gebruiken we nog een derde verslagvorm. Je zou het een HGD-verslag kunnen noemen maar wij gebruiken meer de term “PRODIA-verslag”. Het is een verslag dat gemaakt wordt naar aanleiding van het handelingsgericht diagnostisch onderzoek onder regie van het CLB – onder voorwaarde dat er ook onderwijskundige maatregelen aan die diagnostiek worden gekoppeld.
In het algemeen diagnostisch protocol dat de onderwijsnetten met de CLB’s hebben afgesproken is een ontwerp van een dergelijk verslag voorgesteld. Wij nemen dat ontwerp over, omdat we onze eigen opvattingen er goed in weerspiegeld zien. Het is ook belangrijk dat verslagen een herkenbare en voorspelbare structuur hebben. Dat verhoogt de overdraagbaarheid van de gegevens, als leerlingen van school of CLB wisselen.
Een bijkomend voordeel is dat we het ene verslag als basis voor een ander verslag kunnen gebruiken. Wij hanteerden voorheen het concept “groeidocument”. Het is nog steeds onze bedoeling om de planlast voor onze medewerkers en de scholen zo laag mogelijk te houden. Zo kan het zijn dat een leerling voor wie we een PRODIA-verslag maakten, later Gon-ondersteuning nodig heeft. Er zal dan een gemotiveerd verslag nodig zijn. In dat verslag kunnen heel wat elementen uit het vroegere PRODIA-verslag overgenomen worden: het gaat ten slotte om dezelfde leerling.
Vroeger moesten we vooral aangeven wat er allemaal schortte aan een leerling (nadruk op kindkenmerken) om dan bijzondere maatregelen te ‘verantwoorden’.
De laatste jaren brengen we verslag uit van het begeleidingstraject (zorggeschiedenis) dat de leerling met specifieke onderwijsnoden doorlopen heeft. Het begeleidingstraject is het gefaseerd proces van zorg dat scholen, CLB en externe hulpverleners aan de leerling aangeboden hebben.
Wat heeft gewerkt en wat niet, en waarom zijn de mogelijkheden van het zorgbeleid van de gewone school (al dan niet) uitgeput? Is de besluitvorming op de onderscheiden momenten in het traject (zorgniveaus of fasen van het zorgcontinuüm) optimaal verlopen? Het verduidelijken van de zorggeschiedenis is één van de belangrijkste argumenten om bijzondere maatregelen te verantwoorden.
Een ander belangrijk onderdeel van deze verslagen is het ‘gewenste onderwijsaanbod’ op dit moment. Het zoeken naar afstemming van de specifieke onderwijsnoden van de leerling en het geboden onderwijs dus. Wat heeft deze leerling nu nodig en in welk concreet onderwijsaanbod zal dit kind het beste gedijen in de toekomst? Wat is de volgende stap in dit zorgtraject?
Deze visie op overstapverslag betekent ook iets voor scholen en hun intern zorgsysteem. Scholen zullen, in overleg met CLB en ouders, de stappen van hun zorgtraject moeten kunnen aantonen. Ze schrijven mee aan het verslag of zorgen er althans voor dat hun zorggegevens voor CLB-medewerkers op een bepaalde manier beschikbaar zijn.